De Alkmaarse Mena Leila Kilani is als trainer gevraagd deel te nemen aan het ReTraVaSSEV Erasmus+ project, waarin 6 landen samenwerken om kwetsbare groepen te helpen hun soft skills te ontwikkelen met het oog op inzetbaarheid, betere sociale integratie en succesvoller onderwijs. Met haar achtergrond in sociaal-culturele wetenschapper en cultureel ondernemerschap, zet zij zich in voor maatschappelijke organisaties met thema’s als danseducatie, women-empowerment en/of de Sustainable Deveopment Goals. In 2019 heeft zij met een team het eerst TEDx event in Alkmaar georganiseerd. Meer informatie: www.MenaLeila.com/spreker
BLOG 2: Hollandse nuchterheid en een warm welkom in Macedonië
Wat een heerlijk ontbijt! Ik hou van olijven, geitenkaas, warme eitjes, cappuccino, salade, verse broodjes en het ligt allemaal op mijn bord.
Gisteren heb ik alle deelnemers van het EU project in Macedonië voor het eerst ontmoet. Ik kreeg van iedereen kussen of een knuffel. Hoe kan je je voorbereiden op een begroeting met iemand uit een ander land? Die derde kus uit Nederland blijft een vreemde eend in de bijt. In Italië is het zelfs zo dat ze bij de linkerwang beginnen. Je wilt met een toekomstige collega geen zigzag doen voordat je aan de juiste kant begint. Gelukkig ging het helemaal goed en was het een warm welkom, ik voel mij hierdoor snel op mijn gemak.
We hebben nog best wel wat te overleggen en ik heb nog 1001 vragen over de start van het project. Er zal geen officiële kennismakingsronde zijn want het project is al eerder gestart. Het management is in 2017 gestart in Cyprus en het hele team heeft elkaar al eerder in Madeira ontmoet. Het management is over het algemeen hetzelfde gebleven, maar sommige trainers wisselden elkaar af. Het heerlijk ontbijt is op en we gaan naar de meetingroom om te beginnen met de eerste introductie.
We zitten in een heel kleine zaal waarbij de Powerpoint niet goed zichtbaar is maar de gastvrouw alles goed maakt. Wat ziet zij er fantastisch uit in een mantelpak met een grote bos haar en een vriendelijke glimlach Ze heet ons welkom in haar land. Er ligt een map voor ons klaar met informatie over Macedonië, een schema voor komende dagen en een aantekeningenboekje met een pen. Ik heb mij sustainable uitwisbare boekje mee, maar omdat cadeautjes toch leuk zijn bewaar ik het aantekeningenboekje voor later.
De subgroepen zitten per land bij elkaar en ik nestel mij ook tussen mijn vertrouwde teamleden. Wanneer er een verhitte discussie ontstaan snap ik dat het handig is per land bij elkaar te zitten. Je hebt meteen contact met je eigen team en kan dan samen één vraag formuleren. Dat werkt de communicatie ten goede. Al snel is er een oplossing gevonden en kunnen we door. We krijgen een uur de tijd om per land een aantal zaken uit te zoeken en een kleur te kiezen die past bij de module van jouw land. Dat laatste is voor Nederland natuurlijk het makkelijkst; Hup Holland wij kiezen voor Oranje!
Grappig dat een kleur symbool staat voor een land en dat iedereen dat eigenlijk internationaal ook kent. Andere landen kiezen hun kleur op hun geografische ligging in de zee (blauw) of het feit dat de zon er veel schijnt (geel). België heeft een coördinerende rol en als er een beslissing genomen moet worden hakken zij de knoop door. Maar elk land wordt gehoord, elke persoon wordt gehoord en iedereen voelt zich gehoord. En dat werkt ook nog efficiënt zodat wij op tijd konden lunchen. Zo werd er ook gehoor gegeven aan onze magen.
Culturele verschillen zijn heel leuk om waar te nemen als je aan het eten bent. De Cyprioten en de Belgen lijken de bourgondiërs en bestellen heel veel gerechten en delen dat ook graag met anderen. In Nederland en Zweden is eten relatief duur dus voor lunch zie je dat wij kleinere porties bestellen. Morgen gaan wij een lange reis maken en werken wij naar de validatie van het project. Maar eerst staat er een Macedonische verjaardag op het programma met eten, live muziek en een verrassing.